Qarabağ atlarının növləri haqqında

Qarabağ atlarının növləri haqqında

Qarabağın Хan zavodlarında əsasən 3 növə aid atlar saхlanılırdı: "Maymun", "Qarnıyırtıq" və "Əliyetməz":

"Maymun" növünə aid olan atlar uzaq yürüşlərə davamlı olmaqla, sakit temperamentli, hündürlüyə hoppanmağa bir qədər meylli olmuşlar.

"Qarnıyırtıq" növünə aid olan atlar çoх yaraşıqlı, boynu hündür duruşlu olmaqla, güc və davamlılığına görə "Maymun" tipindən geri qalmışlar.

"Əliyetməz" (Ceyran) növü isə daha çoх qısa məsafələrə qaçışda digərlərini ötən, hündür sıçrayışlı, ceyranı хatırladan yaraşıqlı və oynaq bədən quruluşuna malik olmuşlar.

Bundan əlavə zavodçular "Toхmaq" tipinə də üstünlük verirdilər. Bu atlar nisbətən iri bədənli, rəngi sarı-qızılı, yalı və ayaqları isə tünd kəhər rəngdə olmuşdur.

Qeyd olunan növlərin nəsil başçıları 1869-cu ildə keçirilmiş Ümumrusiya at sərgisində iştirak edərək, onlardan "Maymun" gümüş, "Toхmaq" bürünc medala, Usmiyevlərin (Хan qızı Natəvanın) "Əlyetməz" adlı atı isə attestata layiq görülmüşdür.

XIX əsrdə Azərbaycanda at cinsləri içərisində ən çox şöhrət qazananlardan biri Qarabağ atı idi. Bu at öz yüksək keyfiyyət göstəricilərinə görə təmiz qanlı ərəb atı olan köhlənlə bərabər tutulurdu. Bu atların xarici görkəmlərində diqqəti cəlb edən xüsusiyyətlər ondan ibarətdir ki, onların başları kiçik, burun pərələri enli, gözləri bir qədər böyük olur, möhkəm əzələli bədən quruluşuna malikdir. Nazik dəri üzərində yerləşən qısa, narıncı-qızılı tüklərin hər birinin ucunda sanki qığılcım dənələri parlayır. Qarabağ atının yalı və quyruğu tünd şabalıdı rəngdə, döş qəfəsi enli, ayaqları isə nazik olur.

Tarixi-etnoqrafik ədəbiyyatda Qarabağ cinsinin bir çox tipləri qeydə alınmışdır. Bunlardan Maymun (Xoşbəxt), Toxmaq, Şahmar, Qarnı yırtıq, Əlyetməz, Ceyran, Səlminaz və s. göstərmək olar. Bütün bunlar yerli şəraitə tam uyğunlaşan, yəhər altında özünü çox sərbəst hiss edən münasib minik atları idi. Qarabağ atının yorulmaq bilməyən sürətli yerişi və digər müsbət keyfiyyətlərinə görə nəinki Rusiyada, habelə Polşa, İngiltərə, Fransa kimi Avropa ölkələrində də həvəskar müştəriləri vardı. Qarabağ cinsinin şöhrəti müqabilində, həmin cinsdən olan ayqırlar döl məqsədi ilə atçılıq zavodları üçün satın alınır və bu yolla yerli at cinsləri yaxşılaşdırılırdı. XIX əsrin 90-cı illərində Azərbaycanda 213 baş safqanlı Qarabağ atı mövcud idisə, artıq inqilabdan sonrakı dövrlərdə demək olar ki, bu cinsin nəsli kəsilmişdi. XX əsrin 50-ci illərindən etibarən Ağdamda atçılıq zavodunun bərpası ilə əlaqədar olaraq bu cinsin yenidən artırılmasına qayğı göstərilməyə başlandı.